سه‌شنبه

دانی چرا جدائیم از یاوران مهدی ؟



داشتم با خودم فکر می کردم که چرا غیبت باید اینقدر طولانی باشه ..... یاد اون حدیثی افتادم که اعمال ما شیعیان رو عامل تاخیر فرج امام مهدی عنوان می کنه .... دو شب پیش این ابیات را بر اساس این ذهنیت سرودم ......


دانی چرا جدائیم از یاوران مهدی ؟
دانی چرا بماندیم از پیروان مهدی ؟

دانی چرا نباشد عشقش به قلب خیره
دانی چرا رهائیم از راهیان مهدی ؟

هر صبح و شب به ناله گوئیم ای خدایا
آخر چرا نبینیم نور جمال مهدی ؟

ما در درون دلها ، دشمن به عدل و دادیم
آخر چگونه خواهیم دوران عدل مهدی؟

ما تشنه تقلب ، تزویر و آب و رنگیم
واگو چگونه گردیم از حامیان مهدی ؟

عادت شده به مردم ، سختی به جان مظلوم
آیا شود بگردیم از مخلصان مهدی ؟

فرهنگ غیرت و عشق رفته است از دل ما
آیا دگر رهائیم از راه پاک مهدی ؟

تقوی شده به نام و اخلاص در زبانها
دیگر چگونه گردیم از زائران مهدی ؟

مستی شهوت و زور برده است غیرت ما
آخر چگونه برپا گردد قیام مهدی ؟

بس قلبها سیاه و بس چشمها به رنگ است
این چشمها نبیند دیگر جمال مهدی

این دستها دگر نیست در کار خیر و نیکی
دست خدا نباشد با دشمنان مهدی

در اندرونی خود مشتاق ربط و بندیم
واگو چگونه گردیم از عاشقان مهدی ؟

این قلبها به عشق شهرت ز شوق لرزد
قلب سیه نباشد چون جلوه گاه مهدی

از آه و اشک مظلوم دیگر دلی نلرزد
این دل چگونه باشد اندر سپاه مهدی ؟


چشمان ما به دنیا مفتون و خیره گشته
این چشمها نباشد چشم انتظار مهدی

ما در طریق عشقش صد خار و خش فشاندیم
دیگر چگونه افتد بر ما نگاه مهدی ؟

ترسم در انتظارش صادق به دل نباشیم
کاینگونه دیر گشته روح قیام مهدی

مهدی به کرده هایم هر شب نظاره کرده
این کرده ها نباشد اندر رضای مهدی

نامش شده شفا و حلال مشکلاتم
در فکر من نگنجد امدادهای مهدی

ای خالق دوگیتی برگیر پرده ها را
تا من به چشم بینم رخسار ماه مهدی

بنما عنایتی تا گردیم پاک و آزاد
غرق سرور گردیم با انقلاب مهدی


زهرا فراهانی – 24 خرداد 1387