معصومه ات روح مرا آواره کرده

یا علی ابن موسی الرضا ایها الامام الرئوف

معصومه ات روح مرا آواره کرده
معصومه ات عشق مرا پیمانه کرده

معصومه ات با آن صفا و لطف و رحمت
در این دل جانانه ام خوش خانه کرده

معصومه ات دارد ز نام تو نشانی
کاینسان به قلب خسته من لانه کرده

موسی الرضا شرمنده اٌُخت کریمت
آخر چه گویم خواهرت با من چه کرده ؟

با تو چه گویم از کرامتهای بیحد
معصومه ات در قلب من کاشانه کرده

در حیرتم با این بزرگی و کرامت
به به چه زیبا زلف من را شانه کرده

با خواهر معصومه ات قم آبرو یافت
این خواهرت جان مرا مستا نه کرده

هر کس به قم آمد ز بانو هدیه ها برد
آری رضا جان خواهرت با ما چه کرده

موسی الرضا ای کاش می شد با تو گویم
معصومه ات ما را به خود همخانه کرده

از هر چه غیر اهل بیت پاک احمد
معصومه ات روح مرا بیگانه کرده

در مشهد و قم یا به هر جای جهانم
روح مرا بر گرد خود پروانه کرده

جانم فدای آن امام و دخت کاظم
در قلب من عشق عزیزان خانه کرده

زهرا فراهانی – 14 تیر 1387